Hatay'da Çocukların Yüzünü Güldürmek için Eğlence ve Eğitim Kampüsü Açıldı @uludagenerjitr ve destekçisi @uludaguniversitesi ve @panoffect ortaklığında Hatay’da depremin sosyal, ekonomik ve psikolojik etkilerini azaltabilmeyi, kadınların ve çocukların sosyal hayata adaptasyonunu kolaylaştırmayı amaçlayan Uludağ Enerji Hatay Yaşam ve Gelişim Kampüsü projesi hizmete başladı. Çocuklar için “Oyun Atölyesi” ile depremin yarattığı sosyal etkileri azaltmayı, “Sanat Atölyesi” ile sosyal gelişim ve eğitim olanaklarını artırmayı, “Psikolojik Danışmanlık” hizmetleri ile depremzedelerin hayata adaptasyonunu kolaylaştırmayı kadınlar için ise meslek atölyelerimizde uygulanacak meslek edindirme ve geliştirme programıyla ekonomik olarak daha güçlü olmalarını sağlamayı amaçlıyor. 9 konteynerden oluşan proje, Uludağ Üniversitesi'nden eğitmenlerin eğitim planları, teknik destek ve danışmanlıkları ile 2 yıl sürecek.


IN ITZ SOCK PSIKOLOJÍK DANISHANLIK MINH HAVE AINAR M OOOOOO ooooo

Fotoğrafta, muhtemelen bir mülteci kampında veya benzeri bir geçici konaklama alanında, çocukların bir salıncakta ve etrafında toplanmış oldukları görülüyor. Çocukların kıyafetleri ve genel görünüşleri, geçici bir ortamda olduğunu düşündürtüyor. Fotoğrafın altında yatan mizah unsuru, bu kadar çok çocuğun, bu gibi yerlerde, sadece bir oyun alanı veya eğlenceli bir ortam arayışında bulunmaktan öte, zorlu ve beklenmedik koşullar altında yaşama mücadelesi verdikleri gerçeğidir. Çocukların acısı ve zorluğu, bir anlamda, sadece bir oyun alanı içinde görünürde bir mutlulukla düşünülerek çekilmiş, yüzeysel bir fotoğrafla gizlenirken, fotoğrafın "gerçek" bir yansıması değildir. Fotoğraf, gerçekte olanların veya olayların dış görünüşü ile gerçek durumunun arasındaki farkı vurgulamaktadır.

Fotoğrafta, önceden konteyner evlerden oluşan bir geçici yaşam alanında, çocukların oyun oynadığı bir oyun parkı görülüyor. Oyun parkı, renk renk malzemelerden, metal yapısal elemanlardan ve plastikten yapılmış. Çocuklar salıncakta, kaydıraktan aşağı iniyor ve diğer oyun alanlarında vakit geçiriyor. Konteyner evlerin duvarlarında, muhtemelen çocukların hayal gücünü canlandıran, grafik tasarımlar veya resimler bulunuyor. Fotoğrafta bir espri yok. Sadece geçici bir yaşam alanında kurulmuş bir çocuk oyun parkı ve bu alanda oyun oynayan çocukların fotoğrafı var.

Resimde, yuvarlak mavi bir masanın etrafında, önlükler giymiş küçük çocuklar sulu boya yaparken görünüyor. Masada, sulu boya kutuları, kağıtlar ve çizilmiş zürafa resimleri var. Çocuklar, yaratıcı bir şekilde zürafaları renklendiriyor ve eğleniyorlar. Fotoğrafta bir mizah yok. Sadece çocukların resim yaptığı bir sahne var.

Fotoğrafta, bir odada, muhtemelen bir sığınak ya da benzeri bir kuruluşta, yetişkin bir adam çocuklara kitap okuyor. Çocuklar ilgiyle adamın okuduklarını dinliyor. Masa yeşil, duvarlar bordo renkte. Çocukların elbiseleri ve başörtüsü/başlıkları çeşitli renk ve desenlerde. Duvarlarda çocukların çizimleri var. Fotoğrafta bir mizah yok. Sadece bir öğretmen veya gönüllünün çocuklara okuduğu bir sahne. Mizah içermiyor, tamamen gerçek bir sahne.

Fotoğrafta, muhtemelen bir sığınak veya benzeri bir alanda, örme veya tığ işi yapan kadınlar görülüyor. Kadınlar, çeşitli renklerde örgü iplikleri ve tığ/iğnelerle oturmuşlar, el işiyle uğraşıyorlar. Çevrede ise örgü iplikleri de mevcut. Fotoğrafta herhangi bir açıkça komik durum veya bir şaka yok. Kadınların el işi yapması normal bir aktivitedir. Görüntüde bir "şaka" veya "anlam" yok. Fotoğraf, muhtemelen toplumsal bir faaliyetin, kadınların bir araya gelerek bir hobiyle uğraşmalarının resmini çekiyor.

Fotoğrafta, geçici konteynerlerden oluşan bir alanda, oyun parkında çocuklar ve yetişkinler görünüyor. Çocuklar salıncaklarda sallanıyor, oyun parkı donanımı etraflarında. Arka planda ise, konteyner evlerde insanlar oturuyor. Fotoğraf, sanki geçici yaşam koşullarında bile çocukların ve insanların oyun oynama ve eğlenme ihtiyacını vurguluyor. Bir çeşit "çalışma koşullarına rağmen hayat devam ediyor" anlamı taşıyor. "Her şartta çocuklara oyun alanı sağlama" mesajı veriyor. Fotoğrafta herhangi bir "şaka" veya espri yok. Sadece bir günlük yaşam resmidir.

Resimde, bir masanın etrafında oturan ve çeşitli renklerde kalemlerle resim yapan çocuklar görülüyor. Çocukların hepsi farklı yaşlarda ve farklı kıyafetler giyiyorlar. Masada birçok renk kalem ve boş kağıtlar var. Arka planda "ULUDAĞ ENERJİ" yazan bir afiş bulunuyor. Görseldeki bir espri yok. Sadece çocukların resim yaparkenki aktiviteleri gösteren bir fotoğraf.

Fotoğrafta, bir konteyner ev ortamında, yetişkin bir adam ve birkaç çocuğun bulunduğu bir sahne yer alıyor. Adam, çocuklara sanki bir şeyler öğretiyormuş ya da onlarla bir etkinlik yapıyormuş gibi görünüyor. Çocukların elinde ve etrafta süngerler ve plastik şişeler var. Konteyner evlerin duvarlarında çocukların çizdiği resimler ve tasarımlar da dikkat çekiyor. Fotoğrafta bir mizah veya ironi yok. Sadece bir yetişkinin çocuklarla bir etkinlik/aktivitede olduğu, muhtemelen bir topluluk projesi veya benzeri bir bağlamda, bir yardım faaliyetinde ya da eğitimsel bir programda olduğu anlaşılıyor. Görüntüden çıkartılabilecek bir espri ya da alaycı bir ifade yok.


Yorumlar

* "Depremin sosyal, ekonomik ve psikolojik etkilerini azaltmayı amaçlayan" yazmışlar. Yani çocuklar depremin psikolojik etkilerini atölyelerle unutacaklar, kadınlar da meslek edindirme programıyla depremden sonraki ekonomik zorlukların üstesinden gelecekler. 😅 Bu kadar kolay mı sandınız?

* "Uludağ Enerji Hatay Yaşam ve Gelişim Kampüsü" projesi hizmete başlamış. Kampüsün adı bile çok uzun, acaba içerideki etkinlikler de aynı şekilde uzun ve sıkıcı mı? 😴

* Bu kampüsün içinde "Oyun Atölyesi", "Sanat Atölyesi" ve "Psikolojik Danışmanlık" hizmetleri varmış. Acaba "Konteyner Atölyesi" ve "Deprem Anısı Paylaşma Seansı" da var mı? 🤔

* 9 konteynerden oluşan proje, 2 yıl sürecekmiş. Bu konteynerlerin içinde ne kadar oyun alanı, sanat atölyesi, psikolojik danışmanlık ve meslek edindirme programı sığacak merak ediyorum. 🤯