Fotoğrafta, Kafka'ya yazılmış bir mektup görüyoruz. Mektupta, Kafka'nın arkadaşı Max Brod, Kafka'nın eserlerini yayınlama konusunda zorlandığını anlatıyor. Daha sonra, Brod'un Kafka'nın eserlerini yayınlamak için nasıl "çalıştığı" ve zorlukların üstesinden geldiğini anlatıyor. Şaka, Brod'un Kafka'nın eserlerini yayınlamak için çok fazla çaba harcadığını ve bunun sonucunda Kafka'nın eserlerini çok fazla okunduğunu ima etmesidir. Bu, Kafka'nın eserlerinin aslında çok zor ve anlaşılması zor olduğu gerçeğini komik bir şekilde gösterir. Kısacası, şaka, Kafka'nın eserlerinin zor olduğu gerçeğinin, Brod'un onlara ilgi çekmek için çok fazla çaba harcamasına neden olduğunu ima eder.

Resimde, "mini öykü: Kafka sıkıntısı..." başlığı altında bir çizgi roman karesi görülüyor. İlk karede, sağ elini yumruk yapmış ve parmaklarına "K" harflerini yazmış bir adam, "Max Brod dostum, bak bak çok acayip bişey yazdım yeni romanım bu..." diyor. Adamın karşısında ise "Ama dikkati bak, emi?" diyen bir adam var. İkinci karede, sol taraftaki adam "Mehehe, nasıl ama, ahah!" diye kahkaha atarken, sağ tarafta "Ya git Allah aşkına..." diyen bir adam var. Üçüncü ve son karede, sol taraftaki adam yine "Napım lan, yaz yaz yaz! İçim sıkıldı, oyuna verdim kendimi bheeee!" diyor. Sağ taraftaki adam ise sağ elini yumruk yapmış, sol elini de açık tutmuş ve parmaklarına yine "K" harflerini yazmış bir şekilde "K" harflerini göstererek "K" sesini çıkarıyor. Çizgi romanın espri konusu, Max Brod'un Kafka'nın isteğine uymayıp romanlarını yayınlaması üzerine yapılan bir yorum. Kafka, ölümünden önce tüm eserlerinin yok edilmesini istemişti ancak Max Brod, bu isteğe uymayarak Kafka'nın eserlerini yayınladı. Bu durum, Kafka'nın ruhunu rahatsız ettiği ve dolayısıyla Kafka'nın "sıkıntı çektiği" şeklinde yorumlanabilir. Çizgi roman, "K" harflerini vurgulayarak Kafka'nın eserlerinin yayınlanmasını ve bunun Kafka'yı nasıl rahatsız ettiğini hicivli bir şekilde ele alıyor.

Resimde, büyük bir kalemle yazmaya çalışan fakat kalemle yazmaya alışkın olmayan bir yazar tasvir ediliyor. Kalem "Fıyt Got Gık" sesleri çıkarıyor. Resmin altında, yazarın "Bir kalem bir yazarın edebi tarzını belirler mi? Benim belirledi işte dünyaya kusturdu beni bu kalem, artık karamsar bir yazarım, tabi yazabilirsem" dediği bir konuşma balonu bulunuyor. Şaka, yazarın kalemini kontrol edememesi ve bunun sonucunda edebi tarzının değişmesinden kaynaklanıyor. Yazar, kalemi suçluyor ve artık karamsar bir yazar olduğunu söylüyor. Ancak, aslında kalem değil yazarın kendi yeteneği, kalemin kullanım şeklini belirliyor. Bu şaka, okuyucunun "kalem yazara değil yazarın kalemi yazdığı" atasözünü hatırlamasını sağlıyor.