Dünya Okuma Yazma Günü her yıl 8 Eylül’de kutlanıyor ✏️📖 Bu günün varlığı, okuma yazmanın önemini hatırlatması açısından önemli. Çevremizde karşılaşmasak da okuma yazmanın eksikliği hala dünya için önemli sorunlardan biri. Umarız yakın zamanda herkesin iyi bir eğitime eriştiği günleri görürüz.

Resimde bir kitaplık ve bir el kitaplardan birini çekmeye çalışıyor. Resimde, Türkiye'deki okuma yazma oranının %97,42 olduğu yazılı. Fıkra, Türkiye'deki okuma yazma oranının yüksek olmasına rağmen, hala kitap okumayan insanların olduğunu ima ediyor. Bu ima edilen nokta, insanların kitap okumak yerine telefonlarına baktıkları, sosyal medyada vakit geçirdikleri ya da başka aktivitelerle uğraştıklarıdır.

Bu görselde bir kitap rafı var ve rafa ulaşmaya çalışan bir el görünüyor. Görselin üzerinde "UNESCO'nun yayınladığı rapora göre dünyada 773 milyon insan okuma yazma bilmiyor. Bunların üçte ikisi kadın" yazıyor. Bu ironik bir görsel. Çünkü kitap rafındaki kitaplar okuma yazma bilmenin önemini vurguluyor, ancak görsel aynı zamanda dünyada okuma yazma bilmeyenlerin sayısının yüksek olduğuna dikkat çekiyor.

Resimde bir kütüphane rafı ve rafa uzanan bir el var. Rafta kitaplar var ve raftaki iki kitaplıkta "Türkiye'de en yüksek okuryazarlık oranı %99.07 ile Antalya'da" ve "en düşük oran ise %93.02 ile Mardin'de" yazıyor. Fıkra Antalya'nın Mardin'den daha yüksek okuryazarlık oranına sahip olmasına rağmen her ikisinin de Türkiye'de yer alması ve Türkiye'nin eğitim sisteminin genel olarak iyi olması nedeniyle.

Fotoğrafta, bir kitaplığın önünde "UNESCO'nun yayınladığı rapora göre, dünyada 773 milyon kişi okuma yazma bilmiyor. Bu insanların üçte ikisini kadınlar oluşturuyor." yazan bir yazı var. Yazının altındaki mizah unsurunda bir çaydanlık görülüyor. Bu mizah, okuma yazma bilmeyen insanların sayısının yüksek olmasına rağmen, "çaydanlık" gibi temel bir nesnenin adını bilmeyen insanların olmadığına gönderme yapıyor.

Resimde bir kitaplığın önünde duran bir el görülüyor. Kitaplıkta birçok kitap var. Resimde, "Türkiye nüfusu içinde yer alan kadınların okuma oranı %95.54 olurken, erkeklerde bu oran %99.29" yazıyor. Bu resimde kullanılan espri, erkeklerin kadınlardan daha fazla okuma oranına sahip olduğunu ima ediyor. Ancak gerçekte, kadınların okuma oranı erkeklerden daha yüksek. Bu durum, erkeklerin daha az okuduğu algısıyla oynuyor ve okuma alışkanlığı hakkında bir mizah yaratıyor.

Resimde bir kitaplık ve bir el var. El, kitaplıktan bir kitap alıyor. Resmin üstünde "Türkiye'de okuryazarlık oranı %97,42'dir." yazıyor. Bu, Türkiye'de neredeyse herkesin okuryazar olduğunu ima ediyor. Ancak kitaplıkta neredeyse hiç kitap yok. Bu durumla "neredeyse herkes okuryazar" ifadesi arasındaki çelişki, ironik bir mizah yaratıyor. **Çelişki** buradan kaynaklanıyor: Türkiye'de okuryazarlık oranının yüksek olması güzel bir şey, fakat aynı zamanda birçok kitapın olmadığını gösteriyor. Bu da okuryazarlığın nasıl kullanıldığı hakkında soru işaretleri yaratıyor. **Kısacası**, resim ve yazının bir araya gelmesiyle okuryazarlık oranına ironik bir bakış açısı getiriyor.

Resimde bir kitaplığın önünde duran bir el ve onun yanında yazılar var. Yazılarda Türkiye'de kadınların okuryazarlık oranının %95.54 olduğu, erkeklerin ise %99.29 olduğu belirtiliyor. Bu resimde yapılan espri, kadınların okuryazarlık oranının erkeklerden düşük olmasına rağmen, kadınların daha fazla kitap okuduğu ima ediliyor. Çünkü resimde kadın eli kitaba ulaşmaya çalışırken görülüyor. Bu, kadınların kitap okuma konusunda daha istekli olduğunu, ancak eğitimin daha az fırsatına sahip olduğunu, bu nedenle okuryazarlık oranının daha düşük olduğunu ima ediyor.