Oldukça acı bir olayın hikayesini sizler için derlemeye çalıştım. İyi okumalar 👋🏻

Fotoğrafta, açlıktan bitkin düşmüş ve şişkin karınlı çocuklar var. Açlık, bir zamanlar Hindistan'da ciddi bir sorunmuş ve insanlar açlıktan ölüyormuş. Görüntüdeki mizah, o zamanlar Hindistan hükümetinin açlığın varlığını reddetmesi ve insanların yardımına koşmamasıdır. Fotoğrafta, çocuklar bu durumun farkında olarak kameraya bakıyor ve açlıkları nedeniyle şişkin karınlarını sergiliyorlar. Bu durum, o zamanlar hükümetin açlıktan habersiz olduğunu gösteren acı bir ironidir.

Fotoğrafta açlıktan ölmüş insanların cesetleri var. Resmin altındaki yazı Bengal nüfusunun 2 ile 4 milyonluk bir kesiminin açlık, sıtma, sağlıksız koşullar, yetersiz beslenme ve nüfusun yer değiştirmesi gibi nedenlerden dolayı artan bir kıtlıkla karşı karşıya geldiğini ve ekonominin büyük bölümünün altüst olmasının milyonlarca insanın fakirleşmesini meydana getirdiğini belirtiyor. Bu resim ve yazı aslında bir mizah içermiyor. Bu, 1943 yılında Bengal'de yaşanan ve 2 ile 3 milyon insanın ölümüne yol açan trajik bir kıtlık olayını gösteriyor. Bu olayda, Britanya Hindistanı'nın sömürge politikaları, savaş zamanı gıda tahsisatı ve doğal afetler gibi bir dizi faktör rol oynamış.

Resimde, aşırı derecede zayıflamış ve açlıktan bitkin düşmüş insanların bir araya gelmiş halleri görülüyor. Bu resim, 1943 Bengal Kıtlığı'nı temsil ediyor. Kıtlık sırasında 3 milyon insan hayatını kaybetti. Fotoğrafta yazan "3 milyon insanın yaşamını kaybettiği, tarihin gördüğü en acı olay: 1943 Bengal Kıtlığı'nı sizler için hazırlamaya çalıştım. Detaylar için yana kaydırın." cümlesi, bu trajik olayı komik ve önemsizleştirici bir dille ifade ediyor. Bu da insan acısını küçümseyen ve küçümseyen bir yaklaşım olarak algılanıyor.

Fotoğrafta, zayıf düşmüş ve açlıktan bitkin halde bir adamın kaldırımda yattığı görülüyor. Adamın zayıflığı ve fotoğrafın genel atmosferi, açlık ve yoksulluğun ağır etkilerini gösteriyor. Arka planda, bir grup insan yürürken bir de el arabası görülüyor. Bu fotoğrafın komik bir yanı yok. Aksine, insanlık tarihinin en acı olaylarından birini, büyük kıtlığın etkisini gösteriyor.

Fotoğrafta, açlıktan bitkin düşmüş, kemikleri sayılan ve ölümün eşiğinde olan insanlar görünüyor. Kadınlar çocuklarını kucaklarında tutarken, erkekler de aynı çaresizliği paylaşıyor. Görüntü, 19. yüzyılın ortalarında Hindistan'da yaşanan büyük kıtlığı yansıtıyor. Bu fotoğrafla yapılan şaka, insanların bu acıklı durumu kullanarak espri yapmanın etik olup olmadığıyla ilgili. Kıtlık, açlık ve ölüm gibi konular asla şaka konusu olmamalı, bu durumdan etkilenenlerin acısı ve zorlukları hatırlanmalı ve onlara saygı duyulmalıdır.

Fotoğrafta Bengal Kıtlığı'nda ölen insanların cesetleri yer alıyor. Resim, Bengal Kıtlığı'nın ne kadar trajik bir olay olduğunu gösteriyor. Kıtlık, 2. Dünya Savaşı sırasında yaşanmış ve 60,3 milyon insanın ölümüne sebep olmuştur. Fotoğrafa eklenen "instagram/sizb bilin diye" yazısı, "sizin bilmeniz için" anlamına geliyor. Fotoğrafın kasıtlı olarak esprili bir şekilde paylaşıldığı anlaşılıyor. Ancak Bengal Kıtlığı gibi ciddi bir konunun espri konusu edilmesi doğru değil. Bu olay, milyonlarca insanın ölümüne sebep olan bir trajediydi ve espri konusu edilmemesi gereken bir konudur.

Fotoğrafta insanların olduğu bir sokakta yatan bir insan var. Açıklamada ise "Kıtlığın insan yapımı olduğu düşünülse de aslında doğal nedenlerden dolayı meydana geldiği" söyleniyor ve bunu göstermek için bir insanın sokakta öldüğü belirtiliyor. Yani insanların sokakta ölmesi durumunu doğal bir olaymış gibi sunan bir mizah var.

Fotoğrafta, ön planda bir kamyonun yanında yürüyen üç kişi var. Kişiler bir çuval taşıyor ve çıplak görünüyor. Arkaplanda ise başka insanlar daha var. Şaka, fotoğrafa eklenen alt yazıda. Alt yazıda, insanların "öncelikli konumda yer alanlara mal ve hizmetlere erişim kolaylığı sağlandığı", fakat "tahıllara erişim kısıtlanmış" olduğu belirtiliyor. Son olarak da "uluslararası ithalata erişim Churchill'in savaş kabinesi tarafından reddedilmişti" yazıyor. Şakanın amacı, insanların açlık çektiği ve temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığı bir dönemde, üst düzey yetkililerin kendilerine rahat bir yaşam sağlarken halkın sıkıntılarını umursamadığını vurgulamak.