Fotoğrafta, Twitter'da yayınlanan iki ayrı tweet görülüyor. İlk tweet, "Ebû el-metehan" kullanıcı adıyla, "Yani o kadar üzücü ki. Şakasız gözlerim yaşardı, 2-3 kere okudum. Şu hale bakın aminakoyim" yazılmış. İkinci tweet ise aynı kullanıcı tarafından, "Yoksulluk beni çok üzüyor. Hele bu çocuklara yansıdığında o acızlığı hissettiklerini anladığım andan dünyam başıma yıkılıyor. Evet, bu düzenin anasını sikeyim" şeklinde yazılmış. Bu tweetelerde, yazarın yoksulluğun kendisini ve başta çocukları olmak üzere toplumun en zayıf kesimlerini nasıl etkilediğini duygu yüklü bir şekilde dile getirmesi espriye dönüştürülüyor. "Aminakoyim" ve "anasını sikeyim" gibi argo ifadeler kullanarak, hissettiği çaresizliği ve öfkeyi abartılı bir şekilde vurgulayan yazar, okurda hem empati, hem de şaşkınlık uyandırmayı amaçlıyor. Bu durum, absürt bir mizah anlayışıyla okuyucuyu etkileyen, "kara mizah" olarak tanımlanabilir.
"Aminakoyim" dediğin an, aslında düzenin sana içten bir teklifle gülümsediğini görüyoruz!
Yoksulluk üzücü ama Twitter'da bunları yazarken bir yandan da kahve içiyorum, ironik değil mi?
Ama öğretmenim, benim internetim de "az kalmış"! Parasıyla düzen mi alacağız?