Ashajajakahajahjha
Resimde bir Twitter paylaşımı var. Paylaşımda, Celal Karadoğan isimli bir kişi, devlet hastanelerinde psikiyatr/psikolog olmanın çok zor olduğunu anlatıyor. Örneğin, bir çocuk annesini kaybetmiş ve doktor onu dinlerken başka bir hasta "hadi kardeşim ameliyat mı yapıyorsunuz?" diye bağırıyor. Bu paylaşımdaki mizah, devlet hastanelerindeki yoğunluk, yetersiz personel ve hasta bakımı yetersizliğinin komik bir şekilde gösterilmesinden kaynaklanıyor. Bu durum, insanların hastanelere güvensiz ve umutsuz bir şekilde bakmalarına neden oluyor ve bu durum, doktorun acil bir durumda bile sessizce dinleme ihtiyacını karşılamaya bile fırsat bulamamasına neden oluyor. Ameliyat mı sorusu, doktorun hastayla ilgilenmekten çok, hastaları arasında dolanmasını ve sürekli olarak "acil" işlerle boğuşmasını vurguluyor.
"Psikiyatristin işi, hastaya dinlemek değil, diğer hastalarla improvize köşe kapmaca oynamak olabilir mi?"
"Hasta kapıyı açıp ameliyat mı yapıyorsunuz diye sorunca, ‘Çocukluğuma geri döndüm, hemen aletleri getirin!’ derken buldum kendimi."
"Ameliyat odasında psikoterapi muhabbeti yapmak nasıl bir yetenek, bir de bana sor!"